zondag 19 februari 2012

342. Sprookjesbos in Valkenburg





Sprookjesbos Valkenburg werd geopend in 1950 (twee jaar eerder dan De Efteling in Kaatsheuvel)
foto's: Paula Koopman

Houdt u van sprookjes? Dan houdt u van: Museum Anonymus en Museum Zondag

uit de collectie van Museum Zondag: tekening 'Valkenburg' Hub. Sijstermans (Klimmen 1923 - Rothem-Meerssen 1978)

341. Mouwloos met hoed



Gunther Von Hagens (Gunther Gerhard Liebchen), (Alt Skalden 1945, anatoom) en Joseph Beuys (Krefeld 1921, kunstenaar).
over vesten en hoeden lees/zie ook blog 172 en 173

woensdag 15 februari 2012

340. Vrede verbeeld (deel 1)

340. Verbeeld vrede (deel 2)




Imagine Piece, stencil and coloured pencils in a plastic bag, 881 copies, a few copies signed, 2009 - signed Artist: Yoko Ono Category: Editions Price: € 150.00

gesigneerde kleurpotloodjes te koop

dinsdag 7 februari 2012

339. In de AOW en geen kunstenaar meer...


'Sinds de kunst tot het domein van de Academie is gaan behoren (bedoeld wordt: sinds de Renaissance) en daarmee voor een groot deel een kwestie van kennis was geworden, heeft de beoefening ervan zich vanuit het volk naar een intellectualistische bovenlaag verplaatst.' Schreef Louis Gans in 1970 voor de catalogus 'meesters der europese naieven' (Centraal Museum Utrecht).
De tijden zijn veranderd... of waren al in 1970 veranderd.
Onhandigheid/onkunde is niet meer het domein van de naief of amateur (je kunt er les in krijgen). De ouderwetse naieve schilder die op zijn oude dag een nieuw tijdverdrijf ontdekt na een werkzaam leven als boer/ambachtsman of fabrieksdirecteur (die had je ook), lijkt uitgestorven.
Met het uitsterven van de naieve amateur is ook de belangstelling van de kunstwereld voor hem of haar verdwenen.
Onlangs verklaarde Panamarenko (staat bekend als: knutselend pubergenie die nog bij zijn papegaai en moeder woont) dat hij geen kunst meer maakt; hij is nu met pensioen. Dat is volgens hem voor velen even wennen (kunstenaar ben je immers voor het leven) maar dat is wel de toekomst. Die kant gaat het op. Actuele kunst is iets van de jeugd.

bezoek Museum Anonymus
bezoek ook Museum Zondag

maandag 6 februari 2012

338. De onze



Er zou een aardig kunstboek te maken zijn over 'fictieve' schilderijen en schilders: over schilderijen en schilders in romans en speelfilms die nooit bestaan hebben. Natuurlijk, zie eerdere blogs, met Alexander Petrovsky (TV-serie Sex and the city) en The fallen Madonna with the big boobies van Van Clomp. TV-serie Allo, allo). Sinds kort is daar aangeschoven Francois-Elie Corentin met zijn schilderij De Elf (Les Onze) waar Pierre Michon een historische roman 'rond' heeft geschreven. Op de omslag prijkt echter wel een echt schilderij, of beter, een fragment van een echt schilderij. Een schilderij waarvan er dertien in een dozijn gaan dus veel houvast biedt het niet om te achterhalen hoe het totaal eruit ziet. De Nederlandse vertaling ('De Elf') toont een ander detail; waarschijnlijk zelfs wel van een ander doek, gezien de hand op de sabel links en de sabel zonder hand rechts maar misschien gaat het om minimaal twee gesabelde heren.

bezoek Museum Anonymus
bezoek ook Museum Zondag

zondag 5 februari 2012

337. W.C. Fields en Baby LeRoy



Facebook is uitgerust met een 'automatische vriendenzoeker'. Dat zou iets geweest zijn voor de Amerikaanse komiek W.C. Fields (1880-1946; de man die naast Karlheinz Stockhausen staat afgebeeld op de Sergeant Pepperplaat van de Beatles): 'Never met a friend I liked.'
Een automatische vriendenzoeker; die zou los verkrijgbaar moeten zijn.

Foto: W.C. Fields (als Augustus Winterbottom en Baby LeRoy (als King), Lakeside Country Club, Toluca Lake in de film Tillie and Gus (1933). Heeft Fields hier zojuist een vriend gevonden? Of zoals hij in en latere film zou zeggen: 'What's that man doing in that whole there?' met LeRoy raakte hij goed bevriend: de baby, inmiddels peuter, kreeg van hem een scheut gin in zijn melk.


Baby LeRoy (Ronald Le Roy Overacker 12 mei 1932 – 28 juli 2001) trad veelvuldig op in films in de jaren dertig. Toen hij 16 maanden oud was kreeg hij zijn eerste filmcontract. Zijn opa tekende zijn contract omdat zijn moeder nog minderjarig was.
Hij verscheen o.a. in drie W. C. Fieldfilms: Tillie and Gus (1933), The Old Fashioned Way (1934) en It's a Gift (1934).

bezoek Museum Anonymus
bezoek ook Museum Zondag