Omdat, als het puntje bij paaltje komt, wij diep in ons hart een romantische inborst hebben, zien we kunstenaars het liefst als authentieke scheppers die zonder invloed van buitenaf eigenzinnige verbeeldingen maken zonder dat zij aan zelfpromotie of zelfverrijking doen. Wij weten ook wel dat musea de tent wel kunnen sluiten als ze opbergen wat niet aan dit ideaalbeeld voldoet maar in principe gaat ons hart harder kloppen bij beeldende uitingen van een zuivere schepper ook al schrikken we de soms al te heftige zieleroerselen. Je zou, als je niet beter weet, denken dat alle kunstzinnige uitingen van psychiatrische patienten zuiver en authentiek zijn. Maar ook daar is vaak sprake van vergaande goedbedoelde -en soms goeduitpakkende- invloed van een begeleidend therapeut of kunstenaar en ook een patient heeft weleens een plaatje ergens gezien of heeft weleens een tentoonstelling bezocht. Zelfs de meest zuivere outsiderkunst valt met enig hangen en wurgen te dateren.
Evert Panis tekent met stift of balpen op doek. De linkertekening uit de collectie van Museum Zondag (http://www.museumanonymus.nl/) is 'blad' gevullend met figuurtjes die we kennen als een fase in de kindertekening. Een vergelijkbare werk staat afgebeeld in 'Verborgen Werelden. Outsiderkunst in het Museum Guislain' (Belgie, Gent). We denken natuurlijk ook aan 'de kracht van de herhaling' een bekend principe in de reclame... De tekeningen van Panis zijn gemaakt op doek. Het lijkt mij niet aannemelijk dat de maker dit zelf noodzakelijk vond. Papier lijkt beter geschikt. Zouden er derden zijn die voordelen zien om Panis op doek te laten tekenen -of ben ik te achterdochtig?-.
