Een van de aardigste grappen uit een Woody Allen film: een jonge actrice die een actrice speelt, in een cafe zit en opgetogen zegt: 'Eigenlijk ben ik serveerster!'
Zoiets is er ook aan de hand met de beeldhouwer Jan Wolkers. Van deze Jan Wolkers (dezelfde als de schrijver) staat een monumentaal beeld bij de Joop den Uyl-brug in Zaandam (zie foto). Het beeld past naadloos in de DDR-tijd of anders wel in Irak-Iran ter eer en meerdere glorie van dit of dat. Toch is het gemaakt/bedacht in de jaren '90 (mind you) en lijkt te zeggen: 'Je zult het niet geloven maar de handen die mij gemaakt hebben kunnen nog iets veel mooiers!' (Rudi Fuchs is bedenker van het 'sprekende' beeld. Beelden in zijn tentoonstellingen gaan een 'dialoog' met elkaar aan...)
Ik herinner mij een opmerkelijk grappige suggestie van Wim T. Schippers over dit beeld; 'Waarom niet gewoon op de nieuwspagina van de krant bij een foto als kop: 'Afschuwelijk beeld Wolkers onthuld' ? (zelf schreef ik recensies -soms een nieuwsberichtje-; zijn opmerking was gericht aan mij/de krant).
Wolkers is 'eigenlijk' beeldhouwer maar begrijpelijkerwijs bekender geworden als schrijver. Het begrip dubbeltalent is inmiddels behoorlijk uitgehold nu elke bekendheid ook alles kan en doet.
Alles is mooi. (het valt niet mee)
Nu ik er nog eens goed naar kijk, -abstract of niet: het lijkt altijd ergens op-: dit beeld lijkt sterk op een grijper waarmee je op de kermis naar horloges kunt graaien (of een tang waarmee je ijsblokjes kunt pakken).
Plan om het beeld niet aan te tasten maar toch aardiger te maken. Brug open: grijper open (de vier elementen vallen open. Weg meteen afgesloten!). Brug dicht: grijper dicht (als afgebeeld; de huidige toestand).
bezoek Museum Anonymus
bezoek ook Museum Zondag
