Vandaag werd mij deze foto van Faun gestuurd door een googlelaarster uit Oostenrijk. Zij las in blog 70 voor het eerst over het overlijden van onze (en haar) goede vriend Faun. Na een briefwisseling bleek ik haar toch te kennen.
Het is een mooie foto gestuurd door een fotografe die de popscene en de bijbehorende sterren in Amerika en elders fotografeerde. Faun hield niet van pop/rockmuziek, zo ken ik hem niet, maar hij was altijd op party's te vinden. Toch meen ik dat ik deze foto eerder heb gezien. Misschien had hij er een stapeltje van laten afdrukken voor zijn fans. De foto zal ergens eind jaren vijftig, begin jaren zestig gemaakt zijn. Misschien woonde hij nog net in Den Haag, voor hij vertrok naar New York. Hij noemde zich toen al Faun (of Faunus). Hij ontwierp aanvankelijk hoeden voor vrouwen en gaf ze de merknaam 'Faunus'. Later werkte hij bij een antiquariaat en veilinghuis Sotheby's als manierismekenner. Hij verhuisde met zijn wergever mee naar San Fransisco maar kwam alleen terug en vond werk als reisleider (zie blog 70). Faun's zuster was een bekend model en droeg zijn hoeden natuurlijk. In Haagse kringen hadden ze veel succes. Zijn jong overleden eerste vrouw zette ze in elkaar. Faun kwam met zus en ouders na de oorlog terug uit Indie; tijdens de bezetting was Faun te oud om bij zijn moeder te mogen blijven en werd hij door de Japanners samen met zijn vader in een kamp gevangen gehouden. Zijn vader werd ondanks dat hij een Duits diplomaat was gevangen gezet omdat hij voor Nederlandse kant had gekozen en een Nederandse vrouw had getrouwd.
Faun bewaarde een foto waarop je hem, als je goede ogen hebt, als kind kon zien in een Lederhose tussen misschien wel duizend andere kinderen (allen in Duitse klederdracht) die uitgenodigd waren voor een Duitse dag in Batavia. Aan het eind van zijn leven sprak Faun graag over de tempo doeloe (en ach, wat jammer) dat die tijd met baboe en al voorbij was. Nauwelijks iets aardigs over de sixties and seventies in New York; behalve over zijn vriend Charles.
